- wisielcz|y
- adj.
1. pejor. (ponury) [poczucie humoru] grim
- być w wisielczym nastroju to be in a grim a. gloomy mood2. wisielczy sznur a hangman’s rope a. noose; a halter przest.■ wisielczy humor gallows humour GB a. humor US
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.